1 – Niedziela – 09.11.2025
2 – Co przeczytasz w „Niedziela 44/2025”
3 – Co przeczytasz w „Gość Niedzielny 44/2025”
Czytanie pierwsze
(Ez 47,1-2.8-9.12)
Podczas widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem
przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni
w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była skierowana
ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe
od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę północną na zewnątrz i
poza murami powiódł mnie od bramy zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi.
A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od
ołtarza. Anioł rzekł do mnie: „Woda ta płynie na obszar wschodni,
wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego
stają się zdrowe. Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się
roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu: będą tam też
niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie
uzdrowione. A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego
rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się
nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ ich woda
przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście
za lekarstwo”.
Psalm
(Ps 46,2-3.5-6.8-9)
REFREN: Bóg jest we wnętrzu swojego Kościoła
Bóg jest dla nas ucieczką i siłą:
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia
i góry spadły w otchłań morza.
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże,
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg jest w Jego wnętrzu, więc się nie zachwieje,
Bóg je wspomoże o świcie.
Pan Zastępów jest z nami,
Bóg Jakuba jest naszą obroną.
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana,
zdumiewające dzieła, których dokonał na ziemi.
Czytanie drugie
(1 Kor 3, 9b-11.16-17)
Bracia: Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej
mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś
inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje.
Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten – który jest
położony, a którym jest Jezus Chrystus. Czyż nie wiecie, żeście
świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy
świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy
nią jesteście.
Aklamacja (2 Krn 7,16)
Wybrałem i uświęciłem tę świątynię, aby moja obecność trwała tam
na wieki.
Ewangelia
(J 2,13-22)
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W
świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie,
oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz
ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i
woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś,
którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd, a nie
róbcie z domu mego Ojca targowiska”. Uczniowie Jego przypomnieli
sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. W
odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz
się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”. Jezus dał im taką
odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę
ją na nowo”. Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć
lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech
dni?”. On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zatem
zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i
uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Komentarz
„Nie będzie już w owym dniu przekupniów w domu Jahwe”. To
słowa z 14 rozdziału proroka Zachariasza, które w jakimś stopniu
kończą tą księgę ale też niezwykle realizują się w Jezusie, który
wkracza do Świątyni Jerozolimskiej. W Ewangelii św. Jana jest to znak,
który po Kanie Galilejskiej, staje się znakiem inaugurującym misję
Mesjasza. Oto realizują się proroctwa, realizują się słowa i pisma,
choćby pisałem 69 'Mój dom, domem modlitwy, gorliwość o dom Pana
pożera mnie’. Pochłonie Jezusa w ogniu męki. To w tym psalmie jest
także wzmianka o occie do spożycia. Pisma się realizują. Jezus
oczyszcza Dziedziniec Pogan, żebyśmy mogli się na nim odnaleźć,
błogosławić Boga. „Góra świątyni Pana wystrzeli ponad pagórki i
pielgrzymować do niej będą narody”. Bo oto do świątyni przybywa,
jak mówi Malachiasz, Pan, żeby ją wziąć w posiadanie. To jest bardzo
ważny znak. U Synoptyków, u Mateusza, Marka, Łukasza wraz z wyjazdem do
Jerozolimy, znak oczyszczania świątyni otwiera Wielki Tydzień Jezusa. Na
usta uczonych prawie i Faryzeuszów pojawia się pytanie „Jakim prawem
to czynisz”.
U św. Jana Jezus spotyka bankierów handlarzy i pielgrzymów. Handlarze
byli, w jakimś znacznym stopniu, powiązani z domem arcykapłana Annasza,
jak mówią źródła żydowskie. Jezus uderza w pewne układy. Pielgrzymi
w niego uwierzyli. Przybyli na Paschę. Potrzebowali wymiany pieniądza i
zakupu zwierząt ofiarnych, natomiast zawłaszczono dla tych celów miejsce
w świątyni, które było przeznaczone dla tych, którzy szukali jedynego
Boga Izraela, bo łaskawość Pana skierowane jest na wszystkich.
„Szukajcie Pana dopóki pozwala się odnaleźć, szukajcie Pana
wszyscy pokorni ziemi”.
Jezus mówi jeszcze jedną bardzo ważną rzecz. Mówi o świątyni swego
ciała „zburzcie tę świątynię a ja w trzy dni wzniosę ją na
nowo”. U św. Marka przeinaczone słowa przez oskarżycieli, stają
się powodem ukrzyżowania. Jest takie dramatyczne wołanie, „Ejże
ty, który burzysz przybytek, zejdź z krzyża”. Oto Pan staje
pośród nas, aby oczyścić też świątynię naszego serca, w którym
jest z kolei trwałe miejsce dla Niego
ks. Wenancjusz Zmuda
Wędrówka po zaświatach
Co wiemy o niebie, czyśćcu i piekle? Niewiele. Posłuchajmy więc tych, którzy je widzieli.
Co nas czeka po śmierci?
Śmierć nie jest niszczącą siłą, która odbiera radość i wprowadza atmosferę smutku i zwątpienia. Wręcz odwrotnie…
Wszystkich nas wieczność czeka
„Jedyny czas, jaki należy do nas, to teraźniejszość” – napisał Pascal, a zdanie to dla wielu jest pretekstem, by zwolnić się z myślenia o wieczności. Podzielasz takie przekonanie?
Jak zostać świętym?
Jakie są kryteria wyboru osób wynoszonych na ołtarze? Czy w przyszłym roku Polka lub Polak zostaną beatyfikowani lub kanonizowani? Między innymi na te pytania odpowiada ks. Bogusław Turek z watykańskiej Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych.
Obrońca prawdy objawionej
Papież Leon XIV ogłosi 1 listopada św. Johna Henry’ego Newmana Doktorem Kościoła. O tym anglikańskim konwertycie, pokornym i niestrudzonym poszukiwaczu prawdy, rozmawiamy z ks. Hermannem Geisslerem, wybitnym znawcą kard. Newmana.
Amerykańska Częstochowa ma 70 lat
Spodobało się Bogu, by na wzniesieniu zwanym Beacon Hill (Wzgórze Światła) w Pensylwanii stanęło sanktuarium nazywane sercem duchowym Polonii w Ameryce.
Spotkałem anioły w Afryce
Fragment książki To ja. Andrzej Duda – autobiografii prezydenta
Diabeł tkwi w szczegółach
Lewica zawarła kompromis z PSL w sprawie założeń ustawy o statusie osoby najbliższej, która ma być substytutem projektu o związkach partnerskich.
Czytamy Leona XIV
Musimy budować Kościół pokorny. Kościół, który staje się miejscem gościnnym dla wszystkich i dla każdego.
Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest wydarzeniem, nad którym nigdy nie przestaje się kontemplować i medytować – im głębiej się w nie wnika, tym bardziej napełnia ono zdumieniem, pociąga jakby światłem oślepiającym, a zarazem fascynującym. Była to eksplozja życia i radości, która odmieniła sens całej rzeczywistości – z negatywnego na pozytywny; a jednak nie dokonała się w sposób widowiskowy, tym bardziej nie gwałtowny, lecz łagodny, ukryty, można by rzec – pokorny. (…)
„Pan prawdziwie zmartwychwstał”. W przysłówku – prawdziwie – nasza ludzka historia odnajduje swoją pewną przystań. Nieprzypadkowo jest to powitanie, którym chrześcijanie pozdrawiają się w dniu Wielkanocy. Jezus nie zmartwychwstał w słowach, lecz w czynach, swoim ciałem, które zachowało znaki męki, odwieczną pieczęć Jego miłości do nas. Zwycięstwo życia nie jest pustym słowem, ale rzeczywistym faktem, konkretem. (…) To Zmartwychwstały radykalnie zmienia perspektywę, budząc nadzieję, która wypełnia pustkę smutku. Na ścieżkach serca Zmartwychwstały idzie z nami i dla nas. Daje świadectwo o klęsce śmierci, potwierdza zwycięstwo życia pomimo mroków Kalwarii.
Czym jest życie wieczne?
Sezon jesienno-zimowy skłania nas do refleksji nad naszym życiem. Przemijanie jest w nie wpisane i z prawdą o śmierci zmierzymy się niezależnie od tego, czy będziemy te kwestie wypierali z naszej świadomości, czy nie.
ELEMENTARZ BIBLIJNY
Wybawca mój żyje
Według relacji biblijnej, Hiob jest sprawiedliwym, a jednocześnie zamożnym człowiekiem, który niestety, został dotknięty wielkimi nieszczęściami – stracił bogactwo, poumierały jego dzieci i zginęli jego słudzy, a on sam został dotknięty trądem.
Nadzieja zmartwychwstania
Współczesny izraelski, postępowy myśliciel Yuval Noah Harari w swojej książce Homo Deus kreśli wizję ludzkiej przyszłości, w której zmieni się zupełnie nasze postrzeganie śmierci: „Ludzie nie umierają dlatego, że tak zarządził Bóg, ani dlatego, że śmiertelność jest niezbędnym elementem jakiegoś wielkiego kosmicznego planu.
PATRON TYGODNIA
Wzorowy biskup
Gdy Kościół potrzebował głębokiej odnowy, zwłaszcza duchowieństwa, pojawił się mąż opatrznościowy – Karol Boromeusz.
Gorliwy cesarz
Wiek IV to w dziejach chrześcijaństwa nie tylko burzliwy okres przełomu, gdy religia z prześladowanej stała się urzędowo obowiązującą, ale także czas wznoszenia solidnych fundamentów stojącego po dziś gmachu Kościoła katolickiego.
Ostatnie chwile życia okiem nauki
Nie ma drugiego zjawiska, o którym mówimy tak rzadko, a które w gruncie rzeczy dotyczy każdego z nas. Śmierć, biologiczny koniec życia – w nauce nie jest jedną chwilą.
Niedziela szczecińsko-kamieńska (Kościół nad Odrą i Bałtykiem)
Fatimski drogowskaz
Uczestników jesiennego spotkania różańcowego powitał i zaprosił do wspólnej modlitwy kustosz szczecińskiego sanktuarium na os. Słonecznym ks. prał. Henryk Silko.
Różańcowi pielgrzymi
Każdego roku w okolicy święta Matki Bożej Różańcowej przedstawiciele wielu wspólnot różańcowych gromadzą się na pielgrzymim szlaku, by razem się modlić, ale także by poznawać się i wymieniać wzajemne doświadczenia.
Gryficki jubileusz
Rocznica poświęcenia kościoła była okazją do refleksji i hołdu dla tych, którzy przyczynili się do odbudowy oraz rozwoju polskiej tożsamości w naszym regionie, gdy tworzyła się nowa rzeczywistość Polski i utrwalano kruchy dar wolności.
O szarej godzinie
Dzień Zaduszny jest świetną okazją, żeby w końcu się pogodzić. Ze swoją bezsilnością, ograniczeniami, historią życia i fatalnymi wyborami.
Krzyż pod plecy podsuwany. Osobiste wspomnienie ostatnich ziemskich chwil ks. Jana Szkoca
Tylko kreda mogłaby opisać puste ciało zmarłego ks. prałata Jana Szkoca. Tyle się nanosiło tę piękną duszę. Stukając w klawisze komputera, spróbowałam utrwalić jego chwile „przedostatnie”.
„Nadchodzą zaślubiny”. Ojciec Joachim Badeni i sekret wiecznej młodości
„Śmierć? Każdemu polecam!” – uśmiechał się ojciec Joachim Badeni, podpowiadając: „Trzeba tak żyć, żeby nie było śmierci, tylko przejście”.
Życie pomiędzy. O co chodzi w hospicyjnej nadziei?
Ci, którzy odchodzą, mają wielkie nadzieje i maleńkie nadziejki. Bo śmierć, choć zabiera nam wszystko, nie jest końcem.
„Nie dajmy się spętać doczesnością”. Rzeczy ostateczne: Śmierć
Na czym polega ars moriendi (sztuka umierania), mówi ojciec dr hab. Marian Zawada, karmelita bosy.
José Gregorio Hernández – lekarz ubogich, pierwszy wenezuelski święty. Chciał być księdzem, ale Bóg miał inne plany
Biednych leczył za darmo, a nawet często z własnych pieniędzy fundował im lekarstwa. Wenezuela ma dwoje pierwszych świętych, a jednym z nich jest José Gregorio Hernández, czczony w tym kraju od lat.
Groby świętych i ich relikwie przyciągają pokolenia wierzących. Od wieków notuje się liczne cuda
Tu leży święty… a choć leży, to nie próżnuje.
Albertówka to dom, w którym mężczyźni po przejściach odnajdują sens, wiarę i siebie. Zaczyna się życie od nowa
Na jednym ze wzgórz w Jugowicach stoi gospodarstwo – założona i prowadzona przez ks. prof. Franciszka Głoda Albertówka, przystań dla mężczyzn podnoszących się z życiowych upadków.
25. rocznica powstania Wydziału Teologicznego UŚ. Przed jakimi wyzwaniami stoją dziś teolodzy?
O refleksji, która pomaga w poszukiwaniu sensu, oraz 25 latach istnienia akademickiej teologii w stolicy Górnego Śląska mówi ks. prof. Jacek Kempa, dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Par żyjących w nieformalnych związkach jest coraz więcej. Jak powinno podejść do tego państwo i prawo?
Regulacja statusu osób żyjących w związkach nieformalnych nie może uderzać w rodzinę i przybierać form sprzecznych z Konstytucją RP. Powinna natomiast być propozycją szukania rozwiązań praktycznych, istotnych dla tych, którzy żyją w związkach innych niż rodzina.
„Zachowaj pamięć o dziadku”. Wojenne losy Ślązaków w armii gen. Andersa
W Oliveto w Toskanii bracia Szołtyskowie odwiedzili młyn, w którym w 1944 r. trzy włoskie rodziny przez dwa miesiące ukrywały ich ojca – dezertera z Wehrmachtu, 19-letniego Ślązaka.
Czy Polska faktycznie jest śmietnikiem Europy?
Co jakiś czas przed naszymi oczyma pojawiają się bulwersujące nagłówki w stylu: „Polska śmietnikiem Europy”, „Do Polski wwieziono kilkadziesiąt ton śmieci z Niemiec”.
Kto pamięta o rzezi Ormian…
W sporej części Turcji, zwłaszcza na wschodzie kraju, na początku XX wieku większość ludności stanowili chrześcijanie. 110 lat temu zostali wymordowani.
Prezes ZUS w rozmowie z „Gościem”: Wyższe emerytury są możliwe dla osób, które są dłużej aktywne zawodowo
O tym, co ma wpływ na wysokość naszych emerytur i rent, mówi Zbigniew Derdziuk, prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Czy Polska nauka jest skazana na biedę? Koszty tego błędu poniesiemy wszyscy
Dyskusja o fatalnej kondycji nauki w Polsce wyszła poza granice kraju po artykule o noblistach i migracji opublikowanym w „The Economist”.
Czy długo oczekiwana kontynuacja „Pasji” sprosta oczekiwaniom widzów?
W Rzymie rozpoczęły się zdjęcia do „Zmartwychwstania Chrystusa” Mela Gibsona. Czy film sprosta oczekiwaniom widzów?
„Koliber” – nowy tom wierszy Marka Rapnickiego. W dziełach sztuki poeta odkrywa znaki Bożej obecności
W nowym tomie wierszy Marek Rapnicki smakuje piękno chrześcijańskiej cywilizacji. Okiem pielgrzyma ogląda cuda stworzone na Bożą chwałę.
Sztuczna inteligencja. Dwie strony medalu
Wynik XIX Konkursu Chopinowskiego zaskoczył wielu, wzbudził ożywioną dyskusję.
Okno na świat. Reportaż z Triestu, stolicy kawy i literatury
Niech żyje to, co dobre! – tego uczy mnie Triest, stolica kawy i literatury, kwintesencja różnorodności. W tutejszym dialekcie mare oznacza zarówno matkę, jak i morze. To wyjaśnia wszystko.
„Dzień zaduszny” na płótnie Aladára Körösfői-Kriescha
Melancholijny świat sztuki secesyjnej skłaniał artystów do refleksji na temat śmierci, przemijania i wieczności.
Czekając na klimat
Warunki w pełni sprzyjające wydawaniu na świat dzieci już były: w raju.
Dwa cmentarze
W krajach Zachodu widzę obrazy cmentarzy, które są raczej opuszczone przez żyjących. Zmarli są jakby wyrzuceni poza nawias ludzkiej wspólnoty.
Jak w teatrze
Polityka ma swój teatralny wymiar. Jest on wpisany w jej naturę, ale dotyczyć powinien jedynie rytuałów, zasad prowadzenia debat i kampanii wyborczych.
Wypominki RP 2025
W historii narodu każdy czas jest niezwykły.
Zbadać i opublikować
Stacja TVN24 opublikowała trzy reportaże Szymona Żyśki i Marcina Gutowskiego („Zakup za miliony”, „Droga do Watykanu”, „Skandal w Bostonie”) o korespondencji między kard. Karolem Wojtyłą, później Janem Pawłem II, a prof. Anną-Teresą Tymieniecką.
Wszystko zostało podlane znanym z innych produkcji TVN na temat pontyfikatu papieża Polaka propagandowym sosem: pseudosensacji i nieudokumentowanych, a często absurdalnych wniosków, prezentowanych z niezmienną pewnością siebie przez autorów. Nie można im odmówić inicjatywy – oni tę korespondencję przejrzeli i opublikowali swój stronniczy osąd o niej. Gdzie przez ten czas byli inni badacze? Wszak mamy w Polsce dwa uniwersytety im. św. Jana Pawła II, a więc ich kadra naukowa miała obowiązek zapoznania się z tą dokumentacją (co najmniej 350 listów) i jej naukowym opracowaniem. Dziennikarze z TVN nie wskazali na żadne istotne informacje, które mogłyby zmienić naszą wiedzę na temat biografii Karola Wojtyły. Trzeba także przyznać, że nie próbowali dowodzić, iż te listy są świadectwem jakichś relacji o podłożu erotycznym. Rola znajomości Karola Wojtyły z prof. Tymieniecką, wzmiankowana zresztą w różnych publikacjach, została w tych reportażach wyolbrzymiona. Z pewnością jednak materiały z okresu przed wyborem Karola Wojtyły na papieża mają znaczenie dla prześledzenia jego kariery naukowej. Mąż prof. Tymienieckiej, prof. Hendrik S. Houthakker, ekonomista i doradca dwóch amerykańskich prezydentów, miał możliwości, aby zapewnić kard. Wojtyle wsparcie w kręgach amerykańskiej elity. Rzecz wymaga więc dalszych poważnych badań. Kompletną bzdurą jest sugerowanie, że Jan Paweł II miał czerpać unikatową wiedzę o skandalu pedofilskim w archidiecezji bostońskiej z jej listów. Tymieniecka relacjonuje w nich tylko to, o czym pisały miejscowe gazety. Od sprawdzenia tych informacji papież miał delegata apostolskiego przy rządzie USA i całą Kurię Rzymską. Nieprawdą jest, że materiał TVN odkrywa rzeczy nieznane. BBC nakręciła na podstawie tej korespondencji film w 2016 r., a Biblioteka Narodowa wydała wtedy specjalny komunikat. Od 2024 r. jest ona badana przez Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie. Prof. Paweł Skibiński z Uniwersytetu Warszawskiego, znający wyniki tej kwerendy, w rozmowie z „Gościem” ocenił, że korespondencja prof. Tymienieckiej powinna zostać opracowana naukowo i częściowo wydana, gdyż nie wszystko, co wchodzi w skład tej kolekcji, ma wartość naukową.
Przedszkola jednak z nauczycielami
Po raz kolejny MEN wymyśla „rewolucyjny” (czyt. szkodliwy i bezsensowny) pomysł, z którego potem się… okrakiem wycofuje.
